موقف يفرس

ماشيه فى حالي النهارده الصبح

رايحه لشغلي وانا نص نايمه

ابص قدامى ألاقى شاب عشريني لابس جلابية بيضا وبدقن ومعاه واحد تانى لابس كاب وجينز وتيشيرت ماشيين عكسي

اول ما عدوا من جنبي راح اللى لابس جلابيه قال:

- ما تلبسي حاجه عدلة.. هو انتي مش مسلمة؟

وكمل طريقه هو والتانى اللى معاه

بصراحه انا ما عرفتش اخد رد فعل

وفكرت فى عشروميت حاجه فى جزء من الثانية

فى الاول كنت فاكراهم بيتكلموا مع بعض عن حد تانى

وبعد كده قلت يمكن يقصد حد ماشي فى الشارع غيري بس اكتشفت ان ماكانش فيه على الرصيف ساعتها غيري

اتغاظت جدا

اولا انا لبسي محتشم جدا وعادي.. يعنى مش بادي واستريتش

وحتى لو كنت لابسه ايه.. هو ماله عشان يقولى كده

فكرت فى نفسي وقلت: اهدي يابنتى هو ماشتمش ولا قال حاجه قبيحة زي غيره

بس الكلمة جرحتني

هو ماله يحكم على تدينى ولبسي بأى حق

طب مايمكن قصده يسدي نصيحة

وهو اللى يقول نصيحة يقولها بصوت واطي وييجري بنفس طريقة العيال السافله اللى بتعاكس

لو واحد عاوز يقول نصيحة اكيد هايقولها بقوه لأنه عارف انه معاه حق

هما بيعلموهم يامروا بالمعروف وينهوا عن المنكر إزاي بالضبط؟

كمان دا ان دل على حاجه فهو بيدل على انه رافض أساسا شكلي عشان انا مش منقبة او لابسه خمار.. وانا باعتبر دى عنصرية

ربنا هو اللى هايحاسبنى مش هو

فكرت انى اتخانق واقوله مالكش دعوه او اى حاجه.. لقيت ان المعركه مش هاتكون فى صالحي

دقنه حامياه والموضوع باين جدا في بلد لو فيه راجل وست متشاكلين هاينصفوا الراجل

وياسلام لو كان بدقن بقى

عالم بتاعت مناظر

وقفت على رصيف المترو حاسه بالغلاسة بتقطع فيا

ولقيتنى باقول من كل قلبي

ربنا يديه على قد نيته.. ان خيرا فخير وان شرا فشر

وبس